Arjen in het HERENHUIS

TE KOOP: HERENHUIS met eigen GARAGE.
Melis Stokestraat 1 stond voor mijn gevoel al jaren leeg, en toen was er ineens een open-huizen-dag. Wij woonden op een steenworp afstand, naast de drogist op de Willem van Noortstraat, met twee gezinnen in een min of meer gesplitst winkel-woonpand.

We gingen kijken op die zonnige dag in 2014, net als volgens mij de rest van de buurt, het was druk. Een verwarrend huis, met half ingestorte garage, veel licht, een bijzonder schuurtje met een vliering, veel trappen en een afbrokkelende schuine schoorsteen onder een enorm pannendak.

Het is een in het oog springend hoekpand. “Oh, het aquarium, woon jij daar ?” vroeg een kennis me laatst. Ik heb gehoord dat het bedoeld geweest moet zijn voor een spoorwegdirecteur. Vanuit de ene erker kon hij spieken of de ene helft van zijn werknemers wel op tijd naar zijn werk ging, en vanuit de andere erker de andere helft.

Portaal kon de woning volgens mij aan de straatstenen niet kwijt. Te veel meters voor één gezin, te slechte staat, ik weet niet waarom. Wij, als twee gezinnen, zagen wél een kans om er met 8 mensen te gaan wonen. Het ene achter de winkelvoordeur, het andere achter de echte voordeur.

Omdat we niet ver weg woonden trokken we een jaar uit om het gebouw klaar te maken voor bewoning. Dan konden we na de stofklussen gewoon naar huis lopen.

Er was niets wat blijven kon. Er was geen water, geen verwarming, geen kabel of internet, geen electra en ook geen riool. Er was een gasleiding die niet eens langs de meter ging. Een ouwe overvolle beerput, dat was er wel. We beschouwden dat als een kans; het betekende dat we de vrijheid hadden om het in te delen zoals wij het wilden, we zaten bijna nergens aan vast. Dat was luxe, maar ook vaak lastige knopen doorhakken.

We namen de klus zelf aan en met wisselende hulp, buurman Hugo voorop, hebben we het dik binnen een jaar weten te regelen, en wonen we nu in twee min of meer gemoderniseerde, geïsoleerde en redelijk gesplitste huizen. Hopelijk nog een hele tijd. Zeker in vergelijking met de Willem van Noortstraat, is het een oase van rust en groen in de stad.

Arjen van der Schoot, Ilke, Gijs, en Finian (en toen nog Anouk, die woont nu in)

Boven: Hedwig, Michel, Ko

2014; Finian in zijn ‘nieuwe huis’