Er was eens een vrouwtje dat in een hoekhuis woonde in Tuinwijk. Ze was daar komen wonen met een klein, al ouder hondje dat ze gered had uit het asiel. Het hondje heette Sammy. De vrouw hield veel van dieren, en van breien. In het jaar dat de takken van de grote pruimenboom zwaar doorhingen van de vele pruimen, werd het hondje ziek. Sammy had dure operaties nodig. De vrouw was verdrietig want zo veel geld had ze niet. Toen kreeg de vrouw een idee. Ze keek naar buiten naar de pruimenboom, zwaar van de vele vruchten. De pruimen riepen: Pluk mij, pluk mij, dus plukte ze alle pruimen. Ze wierp ze in een grote pan en maakt er heerlijke pruimenjam van. Ze deed de jam in mooie potjes met kleurrijke gehaakte dekselhoedjes. Aan het raam hing een papier; Koop een jammy voor Sammy. Zo kon ze zijn dure operatie bekostigen en kon Sammy nog wat jaartjes genieten van zijn oude dag. Heel veel mensen hebben de heerlijke jam gekocht. Sindsdien is er ook niet meer zo’n rijke oogst geweest als dat jaar. De operatie kon plaatsvinden en Sammy leefde nog blij met zijn baasje en zijn vriendinnetje/buurhondje Manou.
De vrouw miste haar hondje zo dat ze hem daarna heeft opgezet en oranje geschilderd – haar lievelingskleur. Nu staat Sammy nog altijd op zijn favoriete plekje voor het raam. Kijk maar eens of je hem ziet.

De mooiste sokken van Utrecht en omstreken.

N.Z.